تامل...

به نام خدا

خدایا در دلم اندوهی است که رنگ فرح نمی گیرد و زخمی است که التیام نمی پذیرد

درد فراقی است که آرامم نمی گذارد و محبتی است که هر روز تازه تر می گردد

خداوندا در سرم سودایی است که از لوح ذهنم پاک نمی شود و اشتیاقی است

که آسوده ام نمی گذارد و شعله ای است که فرو نمی نشیند.خداوندا سودای تو دارم.

عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست//تا کرد مرا تهی و پر کرد زدوست

اجزای وجودم همگی دوست گرفت//نامی است زمن بر من و باقی همه اوست