پوشش زن به نصّ قرآن کریم، مایه عفت اوست و عفاف او، خدمتی است به سلامت اخلاق جامعه.
دختران و زنان شایسته با
آراستن خویش به« پوشش اسلامی»، بزرگترین معلمان اخلاق و پاکی و فضیلت در
جامعه اند. آنان که جسم خود را ارزشمندتر از آن می دانند که اجازه دهند هر
چشمی از آن بهره برد، بر مسند والای فضیلت نشسته اند.
پوشش، عفاف و شخصیت و متانت زن را نمودار می کند و او را همچون مرواریدی گرانبها در بر می گیرد.
پوشش، سپری در برابر رهزنان گوهر عفاف است و موجب کمانه کردن تیر زهرآلود چشم ناپاکان.
پوشش، دختران جوان و نوجوان را از طمع شکارچیان هوس حفظ می کند و آنان را در رسیدن به قله رفیع نیکبختی یاری می بخشد.
پوشش، جامع را از فساد حفظ می کند و به زندگی گرمی می بخشد و پاکی و پاکدامنی را به ارمغان می آورد.
دنیای شرق و غرب در برابر
گرفتن حجاب از زن، چیزی که سعادت و خوشبختی او را تأمین کند، به وی نداده
است. در حقیقت، همه چیزش را از او گرفته است؛ اما اسلام به زن حجاب می دهد و
شخصیتش را بالا می برد و احترام و عظمت و قداستش را در مسند مقدس مادری و
همسری حفظ می کند و در همان حال، هیچ امتیازی را نیز از او باز نمی گیرد.
اینک، که چشم پرچمداران تهاجم فرهنگی غرب علیه دژ مستحکم عفاف، یعنی پوشش اسلامی، دختران
ما را آماج تبلیغات شوم خود کرده اند بر ماست که در تحکیم و تقویت
سنگر«حجاب» بکوشیم و به دختران خود بیاموزیم که دامن پاک حجاب از آلودگی ها
و پلیدها، پاک و پیراسته است.