چادری به رنگ کعبه...

برای رسیدن به تو ، راه هایِ زیادی است و زیباترین راه همدل و همرنگ شدن با توست.

یک بار همرنگِ تو یک بار هم دل …

من همرنگِ آن مکعبِ پر انرژی مشکی میپوشم ، هزاران بار لبیک گو انتظار میکشم تا در نهایتِ دلدادگی با تو یکی شوم.

دلِ من آنجاست . آن جایی که مهمانی اش مشکی بیرون در آوردم و سفید پوش هفت دور دیوانگی را به چشن بنشینم.

این تضاد رنگ ها نیست ! این آزمایش عینِ ایمان است … باید خود را بیازمایم ، بیشتر … شاید مهمان شدنم نزدیک باشد … شاید.

.
.
.
.
و چه شیرین تر ، از روزی که لباس ِ سپید عروسی بر تن کردم

همراهی دارم که بیشتر مرا با چادر مشکی ام انس داده است

چادر مشکی ام را دوست دارد ، و حجاب را با عفاف دوست می دارد…

.
.
.
.
خدایا ، در این مهمانی ، هر دوی ما را بطلب.

مناسبت نوشت : عیدِ همگی مبارک . خیلی دوست دارم امسال هم تصاویر متحرک اعیاد طراحی کنم اما اصلا مجالی نیست.

دل نوشت: خدا نصیب کرده و امسال برایِ کودکان دبستانی به بهانه پیش نماز احکام میگویم ، آنقدر انرژی ام هر روز بالا تر میرود که ایمان
دارم سجاده کوچکِ بچه ها هم یکی از زیباترین راه ها برایِ رسیدن به اوست…
لبخندشان ، سوال هایِ کنجکاوانه و نگاه هایِ پاکشان ، از خدا شرمنده ام میکند . چقدر از من تا تو فاصله است؟؟؟….