سلام
مدیریت این نوع ارتباط به چند امر بستگی دارد:
عمق باورهای دینی
همت و اراده فرد
مهارت ارتباطی
مهارت ابراز وجود یا قاطعیت
نوع ارتباط و پیوند مانند دوستی - خویشاوندی
مقدار شدت وابستگی
دعا و نذر و توسل
اگر باورهای دینی قوی باشد خود آن سبب تقویت اراده می شود کسی که خدا را دارد احساس تنهایی نمی کند در برابر این فرد به جای دوستان قدیم دوستانی بر می گزیند که او را به هدف مقدسش( رسیدن به خدا) نزدیک تر کنند. خدا در قرآن در سوره فرقان می فرماید
و روزى است که ستمکار دستهاى خود را مىگزد [و] مىگوید اى کاش با پیامبر راهى برمىگرفتم (۲۷)
وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا ﴿۲۷﴾
اى واى کاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم (۲۸)
یَا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا ﴿۲۸﴾
او [بود که] مرا به گمراهى کشانید پس از آنکه قرآن به من رسیده بود و شیطان همواره فروگذارنده انسان است (۲۹)
لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِی وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿۲۹﴾
البته می توان برای امر به معروف و ارشاد آنها با آنها ارتباط داشت ولی اگر دیدیم که گناه می شود و ما نمی توانیم مانع شویم باید جلسه را ترک کنیم
در امر به معروف باید به لطایف روان شناختی و شیوه های انتقاد مؤثر آگاه باشیم وگرنه سبب جری تر شدن می شویم. گاهی تک تک ارشاد کردن به موقع اثر بخش تر است البته نباید انتظار داشته باشیم با یک تذکر ما در او انقلابی ایجادشود باید زمان برای تغییر بدهیم هرگز جلوی جمع نصیحت نکنیم و خود را معصوم ندانیم و برای هدایت شان دعا کنیم
أَلاَ بِذکرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛
آگاه باش که با یاد خدا دلها آرام گیرد (رعد، 28)
now surely by Allah's remembrance are the hearts set at rest
مدیریت این نوع ارتباط به چند امر بستگی دارد:
عمق باورهای دینی
همت و اراده فرد
مهارت ارتباطی
مهارت ابراز وجود یا قاطعیت
نوع ارتباط و پیوند مانند دوستی - خویشاوندی
مقدار شدت وابستگی
دعا و نذر و توسل
اگر باورهای دینی قوی باشد خود آن سبب تقویت اراده می شود کسی که خدا را دارد احساس تنهایی نمی کند در برابر این فرد به جای دوستان قدیم دوستانی بر می گزیند که او را به هدف مقدسش( رسیدن به خدا) نزدیک تر کنند. خدا در قرآن در سوره فرقان می فرماید
و روزى است که ستمکار دستهاى خود را مىگزد [و] مىگوید اى کاش با پیامبر راهى برمىگرفتم (۲۷)
وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا ﴿۲۷﴾
اى واى کاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم (۲۸)
یَا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا ﴿۲۸﴾
او [بود که] مرا به گمراهى کشانید پس از آنکه قرآن به من رسیده بود و شیطان همواره فروگذارنده انسان است (۲۹)
لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِی وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿۲۹﴾
البته می توان برای امر به معروف و ارشاد آنها با آنها ارتباط داشت ولی اگر دیدیم که گناه می شود و ما نمی توانیم مانع شویم باید جلسه را ترک کنیم
در امر به معروف باید به لطایف روان شناختی و شیوه های انتقاد مؤثر آگاه باشیم وگرنه سبب جری تر شدن می شویم. گاهی تک تک ارشاد کردن به موقع اثر بخش تر است البته نباید انتظار داشته باشیم با یک تذکر ما در او انقلابی ایجادشود باید زمان برای تغییر بدهیم هرگز جلوی جمع نصیحت نکنیم و خود را معصوم ندانیم و برای هدایت شان دعا کنیم
أَلاَ بِذکرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛
آگاه باش که با یاد خدا دلها آرام گیرد (رعد، 28)
now surely by Allah's remembrance are the hearts set at rest