زهـــرچه غیریـــار اســـتـــغفرالله ..... زبودمســـتعار ، استغفـــرالله
دمـــی کـــان بگذرد بی یـــادرویش ..... ازآن دم بیـشمار ، استغفرالله
زبان ، کان ، تر ،به ذکردوسـت ، نبود ..... زسرش ، الحــذر ، استغفرالله
سر آمد عمر و یکساعت ز غفلت ، ..... نگشتم هوشیار ، استغفرالله
جوانی رفت و پیری هـــم ســرآمد ..... نکردم هـیچ کـــار استغفرالله ...
طاعات وعبادات قبول ، عید رمضان آمد وماه رمضان رفت ، صدشکرکه این آمدوصدحیف که آن رفت.
یا اَیُّهَاالنَّبیُّ قُل لِاَزواجِکَ وَ بَناتِکَ...
ای پیامبر، به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنین بگو که جلباب های( روسری ها) خویش را به خود نزدیک سازند، این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد اذیت و آزار قرار نگیرند، بهتر است و خدا آمرزنده و مهربان است.
منوی بلاگ
کلمات کلیدی
پربیننده ترین مطالب
لوگوی دوستان
در روم باستان، مردها این اجازه را داشتند که به هر شکلی که دلشان میخواست از زنان لذت بصری ببرند! این را میتوان به راحتی از نقاشی ها و آثاری که از آن زمان به دست آمده فهمید. حقیقت این است که آن چه که امروز به عنوان تمدن و فرهنگ غرب وجود دارد، برخاسته از همان فرهنگ یونان و روم باستان است. تمدنی زاییده ی تمدن دیگر که در نگاه به زن و به ویژه دختر، نقش اولی جز« وسیله التذاذ مردان» تعریف نکرده است! تا دهه های اول قرن بیستم، زن ها در غرب نه حق گرفتن مدرک تحصیلی داشتند، نه حق رأی و نه حتی حق مالکیت اموال موروثی شان را! و حق مالکیت را بعد از حرکت هایی که به نام آزادی زنان صورت گرفت، زمانی به زنان دادند که نیاز به نیروی کار ارزان در کارخانه هایشان داشتند. آزادی زنان معنای بسیار وسیعی دارد. هم میتوان آن را آزادی از اسارت معنا کرد هم آزادی از اخلاق. چون اخلاق هم یک قید و بند است. هم می شود آزادی از نفوذ و سوء استفاده ی کارفرما که رنان را با مزد کمتری به کار می کشد، معنا کرد هم آزادی از قوانینی که زن را در مقابل شوهر متعهد می کند.
متأسفانه آن چه از آزادی زن در غرب تلیغ و به تصویر کشیده می شود، آزادی از قید و بندهای خانوادگی، آزادی از قید ازدواج و تشکیل خانواده در جایی که لذت شهوانی زود گذری در میان باشد، است.
خلاصه اینکه بساط آن چیزی که به عنوان آزادی زن در غرب پهن شده بر پایه ی این است که زن در معرض دید مرد قرار گیرد تا از او تمتعات جنسی ببرند.
دوستان به نظر شما زنان آزاد باشند تا مردان از آنها لذت ببرند! این آزادی زنان است؟؟؟
هر عقل سلیم آنچه را که برای انسان مایه کرامت و حفظ از انحرافات و بیهودگی ها و پوچی ها است آن را موجب استواری انسان میداند و آنچه را که باعث فساد اخلاقی و پیامدهای شوم برهنگی می شود، آن را مذموم و ناپسند می داند.
رشد فکری و عقلی پس از بلوغ جسمانی رو به تکامل می رود. پس از بحران های بلوغ، فرد استعدادها، توانائیها و امکانات محیطی خود را بهتر می شناسد و نسبت به شخصیت خود بیشتر آگاهی می یابد و در نتیجه تصمیماتش بیشتر از عقل نشات می گیرد تا احساسات.
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
عقل آن چیزی است که راه ضلالت را از خوشبختی تمیز می دهد و عاقل کسی است که هر کاری را در جای خود انجام می دهد.
فردی که از رشد عقلی برخوردار است، از مسائل، درک و فهم بهتری دارد. برای مثال می داند که چرا باید با حجاب باشد. هدف از این کار چیست؟ از خود و محیط اطرافش شناخت دارد...
عقل چون چراغی تابان است که زشتی ها و نیکی ها را نشان می دهد و عوامل خوشبختی و بدبختی را مشخص می کند. وقتی به فلسفه حجاب می نگریم، می بینیم حجاب از عوامل خوشبختی است و موجب سلامتی و تکامل فرد و جامعه می گردد و برهنگی و بد حجابی، باعث انحطاط و پیامدهای شوم می گردد. هر چیزی که مایه ی انحراف و فساد است عقل آن را شایسته ندانسته و انسان را بر انجام آن ملزم نمی سازد.
خصلت حیا یکی از شعبه های عقل است. وجود حیا در انسان، او را به سوی حفظ پوشش و عفت دعوت می کند و بر عکس بی حیایی که از شعبه های جهل است انسان را به برهنگی و بی عقلی و زیست عروسکی فرا می خواند.
اگر دل زن در گرو عشق و محبت شوهر باشد،هیچ عاملی و سببی نمی تواندزن را از مسیر عفت و پاکی خارج سازد.
بسیاری از اختلاف ها و ناسازگاری های زنان و فرزندان از همین نقطه آغاز می شود که مردان نسبت به زن و فرزندان خود محبت لازم را نشان نمی دهند.
مرد باید در خانه به این امر مهم توجه و عنایت خاص مبذول دارد، از هر طریق ممکن به همسر خود محبت ورزد و اعتماد او را جلب کند، به طوری که زن، همسر خود را دلسوز و مهربان و فداکار بیابد.
این امر برای تثبیت خانواده بسیار مؤثر است. در حدیثی از امام صادق علیه السلام می خوانیم:
مِن اَخلاقِ الاَنبیاءِ حُبُّ النِّساءِ
محبت ورزیدن به همسران از جمله اوصاف و اخلاق پیامبران است. و در حدیث دیگری می فرماید:
« هر کس محبتش به همسر خود بیشتر باشد، ایمانش به خدا بیشتر است.»
ائمه بزرگوار ما با این توصیه های آموزنده می خواهند کانون خانه را به محل امن و آسایش و نظام خانوادگی را استحکام بخشند. چون استمرار نظام های بزگ اجتماعی در روی زمین از خانواده ها نشأت گرفته و اضمحلال و فساد و تباهی نظام خانوادگی باعث فساد و از بین رفتن اجتماعات بزرگ بشری است.
و اگر زن، بی بند و بار نباشد، کمتر مردی به خود جرأت می دهد که حتی در نگاه خود خیانت نماید.
زن، ناموس خانواده و جامعه است. شرافت و عزت و سربلندی خانواده و جامعه به پاکی و عفت و عصمت ناموسش بستگی دارد.
خدایا! از تو خواهش می کنم، خواهش کسی
که فقر و نداری اش به اوج رسیده است، و در
سختی ها، کوله بار نیازش را بر آستان تو نهاده است.
و اشتیاقش به آنچه نزد توست، فزونی گرفته.
خدایا! چه لا عظمت است سلطنت تو!
و چه بلند مرتبه است جایگاه تو!
و چه زیرکانه است نقشه های تو!
و چه آشکار است کار تو!
و چه پیروزمندانه است خشم تو!
و چه جاری است قدرت تو!
و هرگز از سیطره حاکمیت تو راه گریز نیست.
خدایا! من برای گناهانم بخشنده ای نمی یابم، و
برای بدی هایم پوشنده ای، و برای زشتی هایم به
زیبایی، تبدیل کننده ای جز تو پیدا نمی کنم.
شیــــطان نیستم ...
فرشتــــــه هم نیستم...
خـــــــدا هم نیستم ...
فقط یک دخـتــــــــــــــــرم ...
از نوع ساده اش ...
حـــوا گونه فکر میکنم ...
نه سیب خورده ام نه گنـــــدم ....
ولی در سحرگاه یک روز بهـــــــاری مرا از بهشت به دنیــای زمینــــــــــی آورده اند ...
همین ...
حجابــــ
احترام به حرمت های الهی ست
و
چادر – حجاب برتر -
بله ی بلند من است به یکتا معشوق عالم، به خدای مهربانم...
کمی فکر کن …
تو با بی حجابی به چه کسی بله می گویی؟
یه جایی خوندم که:
در یکی از جلسات درس، مرحوم«استاد بلادی» مطلبی را بیان کردند که تا مدت ها ذهن مرا به خود مشغول کرده بود! ایشان فرمودند یکی از بستگانم که چند سال برای تحصیل، در فرانسه اقامت داشت، در مراجعتش نقل کرد که:
در پاریس خانه ای کرایه کرده بودم و سگی را برای پاسبانی نگاه داشته بودم. وقتی روزها به کلاس درس می رفتم، در خانه را می بستم و سگ کنار در می خوابید تا شب هنگام که برگردم...
من خودم را دوست دارم . چون برگی میان بزم آب یا چون قاصدکی میان رقص باد شاید هم بسان همین نوشته باشم روی تن نرم کویر زیر درخشش الماسی آفتاب...
و عشق من در وجوده من معنا میشود...
عشـق من یعنی معنایی در خــــــــــودم.
نفس تبهکار
کار مده نفس تبهکار را
در صف گل جا مده این خار را
کشته نکودار که موش هوی
خورده بسی خوشه و خروار را
چرخ و زمین بنده تدبیر توست
بنده مشو درهم و دینار را
همسر پرهیز نگردد طمع
با هنر امباز مکن عار را
چرخ یکی دفتر کردارهاست
پیشه مکن بیهوده کردار را
دست هنر چید نه دست هوس
میوه این شاخ نگونسار را
روگهری جوی که وقت فروش
خیره کند مردم بازار را
در همه جا راه تو هموار نیست
مست مپوی این ره هموار را